ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

ΓΡΑΣΕΠ 2ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ

1. Γενικό Λύκειο

Το πρόγραμμα με το οποίο ασχοληθήκαμε στη διάρκεια της φετινής σχολικής χρονιάς 2006-07, έγινε  στα πλαίσια της Εφαρμογής Προγραμμάτων Συμβουλευτικής και Επαγγελματικού Προσανατολισμού σε Εκπαιδευτικές Μονάδες. Στο πρόγραμμα αυτό το σχολείο μας, το Γενικό Λύκειο Ξυλοκάστρου , αποτέλεσε μαζί με το 1^Ο Γυμνάσιο Ξυλοκάστρου και το 2^ο Γυμνάσιο Ξυλοκάστρου την ομάδα του 3^ου Δικτύου Πελοποννήσου

  Η θεματική του προγράμματος του Δικτύου μας περιλαμβάνεται στην «Αγωγή σταδιοδρομίας»

  Και ο τίτλος του προγράμματος είναι:

«Η επαγγελματική εξέλιξη των νέων στον τόπο μας σε συσχετισμό με τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή τους. Μελέτη από το 1910 μέχρι σήμερα»

Η δική μας εργασία έχει τίτλο: «Μελέτη του μαθητικού δυναμικού της Δευτεροβάθμιας  Εκπαίδευσης στο Ξυλόκαστρο από το 1910 έως και το 1960 –σύνδεση με την αγορά εργασίας»

Αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με αυτή την περίοδο, διότι το σχολείο μας διαθέτει ένα εξαιρετικό αρχείο με μαθητολόγια, που χρονολογείται από το 1910 και φτάνει έως τις μέρες μας.

  Η ομάδα μας αποτελείται από τους παρακάτω μαθητές της Α Λυκείου:

1. Γκολόη Χρήστο
2. Γκρέστα Κατερίνα
3. Δαλμυρά Μίμη
4. Δημοπούλου Ευαγγελία
5. Καλλιόλια Βασίλη
6. Κοκιόπουλο Ηλία
7. Λυμπεροπούλου Παναγιώτα
8. Νίκολη Μαρία- Ειρήνη
9. Παναγιωτόπουλο Γιώργο
10. Πανόπουλο Σωτήρη
11. Σύρο Βασίλη
12. Τσεμπετζή Κατερίνα
13. Χατζηγεωργίου Νάντια

  Νομίζουμε ότι αρχικά παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να αναφερθούμε σύντομα στην ιστορία των σχολείων του Ξυλοκάστρου

  Για την κατανόηση της επαγγελματικής σταδιοδρομία των κατοίκων του Ξυλοκάστρου από τις αρχές του αιώνα ως τις μέρες μας, είναι αναγκαίο να γίνει μια σύντομη παρουσίαση  των σχολικών υποδομών της ευρύτερης περιοχής. Με αυτό τον τρόπο θα έχουμε τη δυνατότητα  να αξιολογήσουμε την πορεία των ανθρώπων αυτών σε συνάρτηση με τις ευκαιρίες εκπαίδευσης οι οποίες τους προσφέρονταν στην πόλη τους ή στο χωριό τους.

 Το πρώτο Ελληνικό Σχολείο στον τότε Δήμο Τρικάλων  λειτούργησε για πρώτη φορά κατά το δεύτερο μισό του 19^ου αιώνα ενώ το 1896 η σύζυγος του Ιωάννη Ιωάννου ανοικοδόμησε ένα κτίριο για τη στέγασή του κοντά στον πευκιά. Όλα τα έξοδα του Ελληνικού Σχολείου καλύπτονται από το Ιωάννειο κληροδότημα χωρίς καμία βοήθεια από το κράτος.

   Από το  1916 άρχισε να λειτουργεί και το Β’ Ελληνικό Σχολείο Ξυλοκάστρου προφανώς επειδή ο αριθμός των μαθητών αυξήθηκε σημαντικά .

  ‘Έργο του Ιωάννη Ιωάννου ήταν και η ανοικοδόμηση της «Ιωάννειου Δημοτικής Σχολής» όπου στεγάζεται το Α’ Δημοτικό Σχολείο Ξυλοκάστρου. Την πρωτοβάθμια εκπαίδευση ευνόησε και ο Σωτήρης Κροκιδάς  ο οποίος το 1926 ανήγειρε το «Κροκίδειο Δημοτικό Σχολείο»  που αποτέλεσε  το δεύτερο κτήριο, με σκοπό την εξυπηρέτηση των μαθητών του δημοτικού.

  Το 1920 ενώ υπουργός ήταν ο Παναγής Τσαλδάρης λειτούργησε  στο Ξυλόκαστρο η Εμπορική Σχολή η συντήρηση της οποίας βασίστηκε  κυρίως σε οικονομικές συνεισφορές της κοινότητας Ξυλοκάστρου. Το 1926 διακόπηκε η λειτουργία της, λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων και της άρνησης του δημοσίου ταμείου να τη χρηματοδοτήσει , προκαλώντας έντονες αντιδράσεις στους κατοίκους της πόλης. Το 1929 χάρη στις ενέργειες του Δημοσθένη Γκουρβέλου σχολή επαναλειτούργησε  ως το 1934 οπότε καταργήθηκε οριστικά και δημιουργήθηκαν   τα δύο Ημιγυμνάσια.

  Το 1949 ξεκίνησαν  οι προσπάθειες ανέγερσης νέου Γυμνασίου από τη  «Διδακτηριακή Επιτροπή του Γυμνασίου Ξυλοκάστρου» την οποία απάρτιζαν εξέχουσες προσωπικότητες της πόλης με πρόεδρο το φαρμακοποιό Κωνσταντίνο Ρωμέση. Μέρος των απαιτούμενων χρημάτων συγκεντρώθηκε από τις εισφορές των ομογενών της Αμερικής  , έτσι ώστε στις 22 Μαΐου το 1960 έπειτα από 11 χρόνια επίμονων προσπαθειών να γίνουν τα επίσημα εγκαίνια του ολοκληρωμένου γυμνασίου , το οποίο ονομάστηκε «Ταράσειον Διδακτήριο». Σήμερα στο κτίριο αυτό στεγάζεται το 1^ο Γυμνάσιο Ξυλοκάστρου, ενώ στον προαύλιο χώρο του έχει κατασκευασθεί οικοδόμημα από το 1985 που εξυπηρετεί το 2^ο Γυμνάσιο Ξυλοκάστρου αν και αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί ως Λύκειο.

 Το 1995 ανοικοδομήθηκε  επί δημαρχίας Δημητρίου Σκούρα  σχολικό συγκρότημα το οποίο φιλοξενεί το ενιαίο Λύκειο Ξυλοκάστρου , ενώ το 1999 δίπλα σε αυτό δημιουργήθηκε  κτήριο για τη στέγαση του Τεχνικού Επαγγελματικού Λυκείου.

    Μέσα από αυτή τη σύντομη αναδρομή στην πορεία της εκπαίδευσης στην περιοχή μας μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς πόσο έχουν βελτιωθεί οι υποδομές των σχολικών συγκροτημάτων και σε πόσο πλεονεκτική θέση βρίσκονται οι σημερινοί μαθητές σε σύγκριση με εκείνους του προηγούμενου αιώνα. Άλλωστε αυτή η καλυτέρευση των συνθηκών εκπαίδευσης δικαιολογεί και τις διαφορές μεταξύ της επαγγελματικής εξέλιξης των νεότερων και των παλαιότερων Ξυλοκαστριτών ,τις οποίες αναλύουμε σε αυτή την εργασία.

Από το αρχείο του σχολείου εμείς επιλέξαμε να μελετήσουμε συγκεκριμένες σχολικές χρονιές, προκειμένου να επεξεργαστούμε τα στοιχεία που μας ενδιέφεραν:

  Οι σχολικές χρονιές με τις οποίες ασχοληθήκαμε είναι:

Εξατάξιο Γυμνάσιο

  1912-13: Το Α’ Ελληνικό Σχολείο (Σχολαρχείο), στο οποίο φοιτούσαν με βάση το τότε εκπαιδευτικό σύστημα παιδιά που τελείωναν την Τετάρτη Δημοτικού και ήταν τριτάξιο , είχε εκείνη τη χρονιά  220 μαθητές. (Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε η δυνατότητα να συνεχίσουν τα παιδιά τη φοίτησή τους στο Ξυλόκαστρο σε σχολεία υψηλότερης βαθμίδας, άρα έπρεπε για να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους να φύγουν από την πόλη). Από τους μαθητές αυτούς, συνολικά τα 19 μόνο ήταν κορίτσια και από αυτά μόνο 2 φοιτούσαν στην Τρίτη τάξη

Αυτό που προκαλεί ενδιαφέρον είναι ότι η ηλικία των παιδιών δεν είναι σταθερή ανά τάξη, αφού βλέπουμε στην Α’ τάξη μαθητές από 11 έως 15 ετών πράγμα που δείχνει ότι προφανώς κάποιοι από αυτούς σταματούσαν το σχολείο και συνέχιζαν αργότερα.

  Ως προς την καταγωγή τους, προέρχονταν από το Ξυλόκαστρο αλλά και από τα γύρω χωριά(Θροφαρί, Καμάρι, Παναρίτι, Μάρκασι, Ζεμενό, Ρέθι,Τρίκαλα, Σοφιανά, Λουτρό, Συκιά, Καρυά, Γελλήνη, Βλαντούσα, Πιτσά, Ζεμενό, Μελίσσι,Τσερεγούνι,Ζούγρα)

    Σε σχέση με τα επαγγέλματα των γονέων, παρατηρούμε ότι

  Όσο για τα κορίτσια ειδικά, που αποτελούσαν το 8% των μαθητών, οι γονείς τους ήταν:

  Σε σχέση με τη σχολική επίδοση θα πρέπει να τονίσουμε ότι ήταν δύσκολα τα πράγματα για τους μαθητές, αφού οι μισοί περίπου μόνο προήχθησαν, ενώ Άριστα πήραν μόνο 10 μαθητές!

  Από του ανθρώπους αυτούς ,μετά από κοπιαστική έρευνα, μάθαμε ότι πολλοί παρέμειναν στα χωριά τους ως αγρότες, ορισμένοι έγιναν επαγγελματίες (δασκάλα βιβλιοπώλης, μοδίστρα, μακαρονοποιός, κρεοπώλης  γιατρός, φαρμακοποιός, έμπορος), ενώ βρήκαμε πως μία από τις κοπέλες μετανάστευσε στην Αμερική

 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

  Πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για τα χρόνια εκείνα και τις δυσκολίες των παιδιών να συνεχίσουν τις σπουδές τους μας δίνουν συνεντεύξεις που πήραμε από απογόνους μαθητών εκείνης της εποχής. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση παλιού γιατρού της πόλης , ο οποίος , όπως μας αφηγήθηκε η κόρη του, όταν τελείωσε το δημοτικό σχολείο ,για 4 χρόνια δεν συνέχισε τη φοίτησή του λόγω της ασθενικότητάς του και του φόβου του πατέρα του μήπως αρρωστήσει, αφού η θνησιμότητα των εφήβων ήταν πολύ μεγάλη. Ο ίδιος ,αφού τελείωσε το Γυμνάσιο, πέρασε στην Ιατρική σχολή , έφυγε στρατιώτης στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο και αναγκάστηκε να λιποτακτήσει για να πάρει το πτυχίο του. Μετά από πολλές περιπέτειες από αγάπη για τον τόπο του ,γύρισε και υπηρέτησε ως ιατρός μέχρι το τέλος της ζωής του, πρώτα στο χωριό Ζεμενό και μετά το 1952 στο Ξυλόκαστρο. Προσπαθώντας να ανταποκριθεί στις ανάγκες των ασθενών του έκανε συχνές επιμορφώσεις με δικά του έξοδα, εφαρμόζοντας στην πράξη, αυτό πού είναι ζητούμενο και στην εποχή μας, δηλαδή τη δια βίου κατάρτιση. Η ίδια μας είπε ότι στη γενιά του πατέρα της αρκετές  κοπέλες πήγαιναν στο Γυμνάσιο, αλλά λίγες συνέχιζαν τις σπουδές τους.

  1922-23: Α Ελληνικό σχολείο

Φοιτούσαν 198 μαθητές, από τους οποίους τα 141 αγόρια και τα 57 μόνο κορίτσια.

 Β’ Ελληνικό σχολείο: Φοιτούσαν 176 μαθητές, από τους οποίους τα22 μόνο ήταν κορίτσια και τα 154 αγόρια.               Η πλειοψηφία των μαθητών και των δύο σχολείων προερχόταν από το Ξυλόκαστρο(110) , από τα Τρίκαλα(45) και από την Καρυά(39), ενώ οι υπόλοιποι προέρχονταν από τα γύρω χωριά

   Τα επαγγέλματα των γονιών τους ήταν, ενδεικτικά:

  Όσον αφορά τα επαγγέλματα των γονέων των κοριτσιών, ήταν κυρίως κτηματίες(36),έμποροι(11),δάσκαλοι(2),δικηγόροι(2),  φαρμακοποιοί(1),

Ιερείς(4),σιδηρουργός(1),σιδηροδρομικόςυπάλληλος(1), παντοπώλης(3),χτίστης(2)

  Σε σχέση με τη σχολική επίδοση πάλι παρατηρούμε ότι προήχθη περίπου το 55% των μαθητών και ότι ελάχιστοι μαθητές βαθμολογήθηκαν με «Λίαν καλώς»

Το 1935-36 λίγο πριν από τη δικτατορία Μεταξά στο Ξυλόκαστρο λειτουργούσαν δύο Ημιγυμνάσια, διετούς φοίτησης,  στα οποία φοιτούσαν 120 μαθητές. Στην πλειοψηφία τους κατοικούσαν στο Ξυλόκαστρο και τα υπόλοιπα στα γύρω χωριά. Ο αριθμός των κοριτσιών εξακολουθούσε να είναι πάρα πολύ μικρός, αφού φοιτούσαν μόνο 23.

   Τα επαγγέλματα των γονιών τους ήταν περίπου τα ίδια ,δηλαδή η πλειοψηφία ήταν κτηματίες , κάποιοι επαγγελματίες, όπως καφεπώλης, υποδηματοποιός, καρραγωγεύς, σωφέρ, εμποροράπτης, ή υπάλληλοι, όπως δάσκαλος, δασονόμος, σιδηροδρομικός υπάλληλος, δημοτικός εισπράκτορας

   Διαφορά παρατηρούμε στην επίδοση των παιδιών, αφού φαίνεται ότι προαγόταν πλέον οι μαθητές κατά 80%

  Το 1942-43 βρίσκουμε ότι λειτουργεί πλέον το οκτατάξιο Γυμνάσιο

. Αυτό δείχνει ότι πλέον στην πόλη λειτουργούσαν όλες οι βαθμίδες της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Στην Έκτη Γυμνασίου που επιλέξαμε να μελετήσουμε,  φοιτούσαν 48 μαθητές από τους  οποίους  οι 13 ήταν κορίτσια.

    Για τους συμμαθητές του  που αποφοίτησαν εκείνη τη χρονιά από το σχολείο μας και την επαγγελματική τους πορεία μάς μίλησε παλιός καθηγητής της πόλης.

  Μάθαμε λοιπόν ότι αρκετοί έγιναν αξιωματικοί, άλλοι καθηγητές, γιατροί υπάλληλοι, φαρμακοποιοί, αγρότες, ενώ οι κοπέλες εκτός από μία που έγινε φιλόλογος , οι υπόλοιπες απλά τέλειωσαν το σχολείο και παντρεύτηκαν.

    Η συνέντευξη αυτή ήταν ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα, καθώς μας μετέφερε στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής , όταν οι μαθητές  εκτός από την πείνα και την φτώχεια είχαν να αντιμετωπίσουν και τους Γερμανούς ,οι οποίοι εμπόδιζαν με κάθε μέσο τη φοίτηση στο σχολείο, «γιατί το ανοικτό σχολείο ήταν χαραμάδα ελευθερίας και αρχή αντίστασης». Από την ίδια συνέντευξη μάθαμε ότι η οικονομική δυσχέρεια ήταν αυτή που εμπόδιζε τα παιδιά να συνεχίσουν στο Πανεπιστήμιο, αφού οι φοιτητές έπρεπε να πληρώνουν τα εξέταστρα, τα βιβλία και τα εργαστήρια.

   Είναι χαρακτηριστικό ότι από τη μελέτη των αποτελεσμάτων φαίνεται ότι τα περισσότερα παιδιά προάγονταν, αφού ,προφανώς λόγω των δυσκολιών, οι καθηγητές ήταν πιο ελαστικοί.

  Σε σχέση με τα επαγγέλματα των γονέων , οι περισσότεροι ήταν αγρότες αλλά σε ποσοστό μικρότερο από πριν (50%) και οι γονείς όσων σπούδασαν ήταν κατά πλειοψηφία υπάλληλοι ή έμποροι.

  ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

  Για τη μαθητική ζωή στο Ξυλόκαστρο τη δεκαετία του 1950 ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η συνέντευξη που μας έδωσαν δυο κυρίες , συμμαθήτριες τότε.

    Μας είπαν ότι όταν τελείωναν εκείνες το σχολείο τη χρονιά 1952-53 το Γυμνάσιο ήταν ήδη χωρισμένο σε πρακτικό και κλασικό και ότι στο κλασικό τμήμα φοιτούσαν 84 μαθητές, κυρίως κορίτσια, ενώ στο πρακτικό 36-40, κυρίως αγόρια και μόνο 2 κορίτσια. Αυτές μάλιστα οι δυο συμμαθήτριές τους σπούδασαν η μία γιατρός και η άλλη φαρμακοποιός. Μας είπαν ότι στην εποχή τους είχαν κάνει την εμφάνισή τους και τα πρώτα φροντιστήρια στο Ξυλόκαστρο, ενώ υπήρχαν και υποτροφίες για το εξωτερικό που δίνονταν στους καλύτερους μαθητές. Ένας από αυτούς τους υποτρόφους έγινε αργότερα καθηγητής της Χημείας στο Πανεπιστήμιο Πατρών.

 Τα μεταπολεμικά χρόνια ήταν δύσκολα και τα μέσα πενιχρά. Δεν είχαν βιβλία, βοηθήματα, αλλά είχαν δίψα για μάθηση για να διαφοροποιηθούν από την προηγούμενη γενιά και να προκόψουν.

 Τα κορίτσια , ακόμα και όταν ήταν καλές μαθήτριες δεν σπούδαζαν, γιατί υπήρχε η αντίληψη ότι τα κορίτσια των καλών οικογενειών έπρεπε να μένουν στο σπίτι και να παντρεύονται. Παρόλ’ αυτά όμως ορισμένες κοπέλες κατάφεραν να σπουδάσουν ,δουλεύοντας παράλληλα, μιας και ήταν από φτωχές οικογένειες, στην πλειοψηφία τους δασκάλες και καθηγήτριες και κάποιες άλλες στην Ιατρική και τη Φαρμακευτική. Μας είπαν επίσης ότι αρκετοί συμμαθητές τους διορίστηκαν σε δημόσιες θέσεις, επειδή από την περιοχή κατάγονταν πολλοί υπουργοί.

   Τα αγόρια σπούδαζαν περισσότερο από τα κορίτσια, ακόμα και αν δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές. Πολλοί πήγαιναν σε στρατιωτικές σχολές επειδή κατάγονταν από φτωχές οικογένειες ,για επαγγελματική εξασφάλιση.

  Από όλους αυτούς τους παλιούς συμμαθητές λίγοι γύρισαν ως επαγγελματίες στον τόπο τους .Όσα παιδιά ιδιαίτερα σπούδαζαν παντρεύονταν και έμεναν στην Αθήνα, γι αυτό οι γονείς κρατούσαν πάντοτε ένα παιδί στα κτήματα να τους γηροκομίσει. Τέλος μας είπαν ότι δύο συμμαθητές τους έφυγαν για Αυστραλία.

  Η τελευταία σχολική χρονιά που μελετήσαμε ήταν η χρονιά 1961-62.Τότε  λειτουργούσε το Εξατάξιο Γυμνάσιο , χωρισμένο από την Τετάρτη τάξη και μετά, σε Κλασικό και Πρακτικό. Φαίνεται ότι τα κορίτσια ,των οποίων το ποσοστό επί του συνόλου φτάνει το 45%,προτιμούσαν το Κλασικό, ενώ τα αγόρια το Πρακτικό. Στην Έκτη τάξη 39 μαθητές ,ενώ στην Πρώτη 162,  πράγμα που δείχνει τη μεγάλη διαρροή τα ενδιάμεσα χρόνια. Από αυτούς 20 ήταν αγόρια και 19 κορίτσια και απολυτήριο πήραν οι 22,11 αγόρια και 11 κορίτσια.

   Από τους μαθητές αυτούς, μάθαμε ότι πολλοί 10 συνέχισαν τις σπουδές τους σε Ανώτερες Σχολές (καθηγητές, μηχανικοί, δασκάλες, φαρμακοποιοί), άλλοι έγιναν υπάλληλοι (ΟΤΕ, ΔΕΗ, Τράπεζα, Χωροφυλακή) ,ορισμένες κοπέλες ασχολήθηκαν με τα οικιακά και λίγοι έμειναν αγρότες. Λίγοι από όσους σπούδασαν ξαναγύρισαν στον τόπο τους.

  ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

 Τα συμπεράσματα στα οποία καταλήξαμε μετά τη μελέτη των στοιχείων που επεξεργαστήκαμε είναι τα εξής:

  Ελπίζουμε να μας δοθεί η ευκαιρία, σε μια συστηματικότερη μελέτη των αρχείων του σχολείου, να βρούμε και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία, τα οποία θα μας βοηθήσουν να συνθέσουμε το πάζλ της ιστορίας της μικρής μας πόλης και των ανθρώπων της.

  Τελειώνοντας θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όσους μας βοήθησαν: την κ.Σοφία Σμυρνή, υπεύθυνη του Γραφείου Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού στο 2^ο Γυμνάσιο, τον. κ. Σταμάτη Νίκολη, τον κ.Τίμο Τσαγρή, τον κ. Γιάννη Γκαϊνά, τον κ.  Χασούρα, τον κ. Βασίλη Καλλιόλια, τις κυρίες Πολίτα Τουμπανάκη, Βλασία Σαλή και Μαρία Μεντζελοπούλου για τις πληροφορίες που μας έδωσαν

στην κορυφή της σελίδας

1ο Γυμνάσιο

2ο Γυμνάσιο

    Το πρόγραμμα με το οποίο ασχοληθήκαμε στο 2^ο Γυμνάσιο Ξυλοκάστρου κατά τη διάρκεια της φετινής σχολικής χρονιάς 2006-2007 , έγινε στα πλαίσια της Εφαρμογής Προγραμμάτων Συμβουλευτικής και Επαγγελματικού Προσανατολισμού  σε Εκπαιδευτικές Μονάδες . Σ’ αυτό το πρόγραμμα , το σχολείο μας , σαν το νεότερο σχολείο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο Δήμο Ξυλοκάστρου , αποτελεί το τρίτο μέλος , όπως ειπώθηκε και προηγουμένως , της ομάδας του 3^ου Δικτύου Πελοποννήσου μαζί με το 1^ο Γυμνάσιο Ξυλοκάστρου και το Ενιαίο Λύκειο Ξυλοκάστρου .   

Η κεντρική θεματική ενότητα του προγράμματος του Δικτύου μας , περιλαμβάνεται στην «Αγωγή Σταδιοδρομίας» που είναι μία από τις οκτώ κεντρικές θεματικές ενότητες που προτείνονται ενδεικτικά στον Συνοπτικό οδηγό για τη λειτουργία Δικτύων ΣΕΠ . 

και το θέμα του προγράμματος είναι :

«Η επαγγελματική εξέλιξη των νέων στον τόπο μας σε συσχετισμό με τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευσή τους» .

Ο τίτλος της εργασίας του σχολείου μας είναι :

«Οι Επιλογές των μαθητών μετά το Γυμνάσιο -

Διερεύνηση της σημερινής εκπαιδευτικής και επαγγελματικής τους κατάστασης» .

Σκοπός της εργασίας μας ήταν να βρούμε κατοίκους του Ξυλοκάστρου που  είναι απόφοιτοι του 2^ου Γυμνασίου  και να παρακολουθήσουμε την εξέλιξή τους από τον καιρό που τελείωσαν το Γυμνάσιο , τον τύπο Λυκείου που ακολούθησαν , τις μετέπειτα σπουδές τους και την επαγγελματική τους πορεία μέχρι σήμερα . Επίσης θέλαμε να δούμε αν υπάρχει σχέση των σημερινών τους επαγγελμάτων με τα επαγγέλματα των γονέων τους , καθώς και τον τόπο της σημερινής μόνιμης κατοικίας τους .

      Η ομάδα μας αποτελείται από τους παρακάτω 18 μαθητές του 2^ου Γυμνασίου  που τελειώνουν φέτος την 3^η τάξη :

Μαρικαίτη Θεοδωροπούλου

   Νικολέτα Καραγιάννη

   Νάνσυ Μεγαρίτη

   Γιώτα Μπάτου

   Μαίρη Μπάτου

   Γιόλα Μπεκιάρη

   Βίλμα Ντερβίσι

   Τάσο Παναγουλόπουλο

   Κωνσταντίνο Παπαευθυμίου

   Σπύρο Πιλιαφά

   Φάνη Πρόκο

   Κατερίνα Σοφού

   Πάνο Σπανάκο

   Μυρτώ Σπανού

   Βασιλική Στεργιοπούλου

   Κώστα Φιλιππάκη

   Βαγγέλη Χάμο

Αγάθη Χήρα  

     Την σχολική χρονιά 1976-1977 , σύμφωνα με το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα , το εξατάξιο Γυμνάσιο χωρίστηκε σε τριτάξιο Γυμνάσιο και τριτάξιο Λύκειο , και λειτουργούσαν στο Ξυλόκαστρο τότε , ένα Γυμνάσιο και ένα Γενικό Λύκειο . Το 2^ο  Γυμνάσιο Ξυλοκάστρου , άρχισε να λειτουργεί την σχολική χρονιά 1985-1986 , από την ανάγκη δημιουργίας μικρότερων και πιο ευέλικτων σχολικών μονάδων . Τα πρώτα χρόνια , τα μαθήματα γίνονταν στο κτίριο του 1^ου Γυμνασίου Ξυλοκάστρου . Η οικοδόμηση του σημερινού κτιρίου του σχολείου , τελείωσε το 1984 και άρχισε να λειτουργεί στην αρχή σαν Γενικό Λύκειο . Από τη σχολική χρονιά 1988-1989 που ιδρύθηκε το ΤΕΛ Ξυλοκάστρου  , εγκαταστάθηκε και αυτό στο ίδιο κτίριο . Τελικά , μετά το 1997 , το Λύκειο και το ΤΕΛ μεταφέρθηκαν σε άλλα κτίρια , και εγκαταστάθηκε στο συγκεκριμένο κτίριο , το 2^ο Γυμνάσιο .

Στην  εργασία μας ,  επιλέξαμε να ασχοληθούμε με μαθητές που αποφοίτησαν από το 2^ο Γυμνάσιο Ξυλοκάστρου τα σχολικά έτη 1985-1986 και 2002-2003 . Δηλαδή εξετάσαμε τους πρώτους αποφοίτους από την αρχή της λειτουργίας του σχολείου μας  και τους τελευταίους αποφοίτους , που την περυσινή σχολική χρονιά τελείωσαν το Λύκειο και έδωσαν Πανελλήνιες εξετάσεις για εισαγωγή σε ΑΕΙ και ΤΕΙ .

Την πρώτη  χρονιά 1985-1986 , γράφηκαν στην Τρίτη Γυμνασίου  68 μαθητές , από τα παιδιά που μέχρι τότε φοιτούσαν στο 1^ο Γυμνάσιο Ξυλοκάστρου . Από αυτά , τα 34 ήταν αγόρια και τα 34 κορίτσια  .

Την δεύτερη χρονιά που εξετάσαμε , το 2002-2003 στην Τρίτη Γυμνασίου φοίτησαν 56 παιδιά  , που τα 24 ήταν αγόρια και τα 32 κορίτσια .

    Της πρώτης σχολικής χρονιάς οι μαθητές γεννήθηκαν από το 1967 μέχρι το 1972 δηλαδή είναι σήμερα από 35 μέχρι 37 ετών .  Της δεύτερης σχολικής χρονιάς που επιλέξαμε , οι απόφοιτοι , είναι γεννημένοι από το 1987 μέχρι το 1989 δηλαδή είναι σήμερα από 18 μέχρι 20 χρονών .

     Οι περισσότεροι απόφοιτοι της πρώτης χρονιάς λειτουργίας  του σχολείου (δηλαδή το 71% ) , είναι σήμερα 36 χρονών .

     Της δεύτερης σχολικής χρονιάς οι περισσότεροι απόφοιτοι (73%) έχουν γεννηθεί το 1988 δηλαδή είναι σήμερα 19 χρονών .

     Οι περισσότεροι μαθητές , και στα δύο σχολικά έτη που μελετήσαμε , έχουν γεννηθεί στον Ν. Κορινθίας .

      Για την χρονιά 1985-86 έχουμε να παρατηρήσουμε ότι τα περισσότερα παιδιά (19 αγόρια και 13 κορίτσια) είχαν αποφοιτήσει από Δημοτικά Σχολεία των κοινοτήτων ,  Μελισσίου , Συκιάς , Μερτικέικων , Καρυωτίκων , Κάτω Τρικάλων , Ζεμενού , Γελινιατίκων , Σοφιανών , Θαλερού , και Ρίζας , που τώρα αποτελούν Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου Ξυλοκάστρου , και λιγότερα από την τότε κοινότητα Ξυλοκάστρου (9 αγόρια και 9 κορίτσια) . Τα περισσότερα από αυτά τα Δημοτικά Σχολεία σήμερα δεν λειτουργούν , αφού το ένα μετά το άλλο έκλεισαν λόγω έλλειψης μαθητών . Από αυτά τα Δημοτικά Σχολεία  λειτουργούν ακόμα και σήμερα της Ρίζας, του Μελισσίου , και των Καρυωτίκων , που είναι κοντινά χωριά στο Ξυλόκαστρο. Επίσης ένας αριθμός μαθητών (5 αγόρια και 9 κορίτσια) προέρχονταν από άλλους νομούς της Ελλάδας (τα 3 παιδιά μάλιστα είχαν πάρει μεταγραφή από Γυμνάσια των Αθηνών ) και δύο μαθητές ήταν αλλοδαποί .  

Την χρονιά 2002-2003 λιγότερα παιδιά (8 αγόρια και 10 κορίτσια) προήλθαν από άλλες κοινότητες αφού είχαν ήδη κλείσει τα περισσότερα Δημοτικά Σχολεία και τα περισσότερα παιδιά προήλθαν από το Ξυλόκαστρο (11 αγόρια και 15 κορίτσια) . Ήταν περισσότεροι οι αλλοδαποί μαθητές (2 αγόρια και 6 κορίτσια) και 4 οι μαθητές που προέρχονταν από τον ν. Αττικής και κανένα παιδί από την υπόλοιπη Ελλάδα .

     Βλέπουμε λοιπόν ότι πριν το 1985 είχαμε μια εσωτερική μετακίνηση κατοίκων  προς το Ξυλόκαστρο από άλλους νομούς της Ελλάδας , ενώ μετά το 1985 και πριν το 2002 υπήρχε μετακίνηση πληθυσμού από τα γύρω χωριά προς το Ξυλόκαστρο και άλλους μεγάλους δήμους της περιοχής , με αποτέλεσμα να ερημώσουν τα χωριά . Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι από τα Δημοτικά σχολεία των ορεινών κοινοτήτων της περιοχής μας λειτουργούν σήμερα μόνον τα Δημοτικά Σχολεία της Μάννας και του Παναριτίου. Επίσης , υπήρξε αύξηση των αλλοδαπών μαθητών , αφού μετά το 1985 αυξήθηκε σταδιακά σε ολόκληρη την Ελλάδα ο αριθμός των αλλοδαπών κατοίκων γιατί τότε επιτράπηκε η έξοδός τους από γειτονικές μας χώρες .

       Σχετικά με την απόδοση των μαθητών στην Τρίτη γυμνασίου παρατηρούμε και για τις δύο σχολικές χρονιές ότι τα κορίτσια είχαν καλύτερο γενικό βαθμό απολυτηρίου από τα αγόρια . Αναλυτικά για τα κορίτσια , με γενικό βαθμό «μέτρια» είχε τελειώσει το 1 , με «καλά» τα 10 , με «πολύ καλά» τα 14 και με «άριστα» τα 9 για τη πρώτη σχολ. χρονιά ενώ τα αγόρια τελείωσαν με «μέτρια» τα 9 , με «καλά» τα 21 , με «πολύ καλά» τα 3 και με «άριστα» το 1. Το ίδιο βλέπουμε και για τη δεύτερη σχολ. χρονιά όπου τελείωσαν με «άριστα» 1 αγόρι και 6 κορίτσια . Επίσης τελείωσαν με «πολύ καλά» 5 αγόρια και 11 κορίτσια , με «καλά» 6 αγόρια και 8 κορίτσια και με «μέτρια» τα 12 αγόρια και τα 7 κορίτσια . Τα περισσότερα λοιπόν κορίτσια τελείωσαν με «άριστα» και «πολύ καλά» , ενώ τα περισσότερα αγόρια τελείωσαν με «μέτρια» και «καλά» .  

        Επίσης κάποια παιδιά καθυστέρησαν να πάρουν το απολυτήριό τους και μάλιστα 6 αγόρια και 3 κορίτσια πήραν το απολυτήριό τους μετά τον Ιούνιο του 1986 και 11 αγόρια και 8 κορίτσια μετά τον Ιούνιο του 2003 . Πάντως όλοι οι μαθητές και των δύο σχολικών ετών πήραν το απολυτήριο του Γυμνασίου 

        Τελειώνοντας το Γυμνάσιο το 1986 , 62 από τους μαθητές συνέχισαν στο Γενικό Λύκειο 2 πήγαν σε ΤΕΛ και 4 πήραν το απολυτήριο στο χέρι χωρίς να έχουμε στοιχεία αν συνέχισαν σπουδές τους και που . Βέβαια όπως αναφέραμε και πιο πάνω το ΤΕΛ Ξυλοκάστρου δεν είχε ιδρυθεί τότε , και όσα παιδιά είχαν συνεχίσει σε Τεχνικό Λύκειο (ΤΕΛ) , πήγαν σε σχολεία στο Κιάτο και στην Κόρινθο . Όταν το 1988 ιδρύθηκε το ΤΕΛ Ξυλοκάστρου , 13 μαθητές έκαναν μεταγραφή από το Γενικό Λύκειο , εκ των οποίων οι 2  σύμφωνα με τα αρχεία του Τεχνικού Λυκείου , ήταν απόφοιτοι του 2^ου Γυμνασίου .

  Για τους αποφοίτους του 2003 βλέπουμε τα 35 παιδιά να πηγαίνουν στο Ενιαίο Λύκειο , τα 14 παιδιά στο ΤΕΕ και 7 παιδιά να παίρνουν το απολυτήριο στο χέρι .

   Ας έλθουμε τώρα στα επαγγέλματα των γονέων . Για τους αποφοίτους του 2003 βρήκαμε ότι όσον αφορά τους πατεράδες οι 16 ήταν αγρότες , οι 11 υπάλληλοι , οι 7 επιχειρηματίες , οι 4 οικοδόμοι , οι 2 συνταξιούχοι και ο ένας εκπαιδευτικός .

 στην κορυφή της σελίδας

Οι περισσότερες μητέρες είχαν επάγγελμα οικιακά  (οι 23) , οι 6 ήταν αγρότισσες , οι 5 καθαρίστριες, οι 4 υπάλληλοι , οι 3 επιχειρηματίες , οι 3 εκπαιδευτικοί και οι 2 συνταξιούχοι .

Τελειώνοντας το Λύκειο , κάποια παιδιά προχώρησαν σε ανώτερες και ανώτατες σπουδές . Για την πρώτη χρονιά 1985-86 , πήραμε πληροφορίες από συμμαθητές τους που κατοικούν και εργάζονται στο Ξυλόκαστρο και μας απάντησαν σε κάποια ερωτηματολόγια και βρήκαμε ότι , 2 αγόρια και 5 κορίτσια είχαν εισαχθεί σε ΑΕΙ και 2 αγόρια και 2 κορίτσια είχαν εισαχθεί σε ΤΕΙ .

Για την δεύτερη χρονιά που είναι πιο πρόσφατη και έχουμε στοιχεία για όλα τα παιδιά , βρήκαμε ότι 1 αγόρι και 11 κορίτσια είχαν εισαχθεί σε ΑΕΙ , ενώ 2 αγόρια και 7 κορίτσια σε ΤΕΙ από το σύνολο των 24 αγοριών και 32 κοριτσιών .

   Πάντως , αυτό που ισχύει και για τις δύο σχολικές χρονιές είναι ότι όλα τα παιδιά που τελείωσαν με «άριστα» το Γυμνάσιο μπήκαν σε ΑΕΙ , που σημαίνει ότι συνέχισαν την καλή πορεία τους και στο Λύκειο .  Επίσης και τα υπόλοιπα παιδιά που μπήκαν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ είχαν τελειώσει το Γυμνάσιο με «πολύ καλά» .

    Σχετικά με το επάγγελμα που είχαν οι γονείς τους όσον αφορά τα παιδιά του έτους 2003 οι 8 μητέρες από τους 21 μαθητές που μπήκαν σε σχολές , είχαν επάγγελμα οικιακά , τα παιδιά των τεσσάρων εκπαιδευτικών μπήκαν σε ΑΕΙ (τα 2 μάλιστα σε σχολές που μπορούν να γίνουν εκπαιδευτικοί) , 4 παιδιά είχαν γονείς αγρότες , 3 παιδιά είχαν πατεράδες υπαλλήλους και 2 πατεράδες οικοδόμους .

     Σχετικά με τα επαγγέλματα με τα οποία απασχολούνται οι πρώτοι απόφοιτοι του 2^ου Γυμνασίου , μάθαμε ότι οι 2 είναι γιατροί , οι δύο φιλόλογοι , οι 5 υπάλληλοι , οι 6 επιχειρηματίες και οι 5 αγρότες . Από τα παιδιά που σπούδασαν μετά το Λύκειο , μόνο δύο κορίτσια επέστρεψαν , κατοικούν και εργάζονται στο Ξυλόκαστρο . Τα υπόλοιπα παιδιά , μετά τις σπουδές τους δεν ξαναγύρισαν στο Ξυλόκαστρο για μόνιμη εγκατάσταση .

       Τα συμπεράσματα που μπορέσαμε να βγάλουμε από όσα στοιχεία καταφέραμε να συγκεντρώσουμε από το 2^ο Γυμνάσιο , το Ενιαίο Λύκειο , το Τεχνικό Λύκειο και τα ερωτηματολόγια είναι :

1)      Όλοι  οι μαθητές που τελείωσαν με «άριστα» το Γυμνάσιο έχουν εισαχθεί σε Ανώτατες Σχολές . 

2)      Πολλοί από τους μαθητές που τελείωσαν το Γυμνάσιο με «πολύ καλά» έχουν εισαχθεί σε Ανώτερες και Ανώτατες Σχολές . Μαθητές που τελείωσαν το Γυμνάσιο με «καλά» και «μέτρια» δεν συνέχισαν τις σπουδές τους σε ΑΕΙ και ΤΕΙ .

3)      Τα κορίτσια έχουν καλύτερες επιδόσεις στο γυμνάσιο από τα αγόρια .

4)      Ελάχιστα παιδιά από αυτά που σπουδάζουν γυρίζουν για μόνιμη εγκατάσταση και εργασία στο Ξυλόκαστρο .

5)      Όσο σπουδάζουν τα παιδιά σκέφτονται θετικά την περίπτωση να γυρίσουν στον τόπο τους για μόνιμη εγκατάσταση εφ’ όσον μπορέσουν να βρουν εργασία .

6)      Το 43% των μαθητών που εισήχθησαν σε Ανώτατες και Ανώτερες Σχολές  

είχαν μητέρες με επάγγελμα οικιακά .

7)      Περισσότερα κορίτσια παρά αγόρια σπουδάζουν σε Ανώτατες και Ανώτερες     

Σχολές .

        Τελειώνοντας την εργασία μας θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους ανθρώπους που μας βοήθησαν στην προσπάθεια μας να μάθουμε λίγη από την ιστορία του 2^ου Γυμνασίου . Ευχαριστούμε την κ. Ειρήνη Ζάρρου , την κ. Ευαγγελία Πανουργιά , τον κ. Γιάννη Νικολόπουλο , την κ. Ιωάννα Δέμη , την κ. Μαρία Παπακώστα , και την κ. Ελένη Ταλλέλη για τις πληροφορίες που μας έδωσαν . Ευχαριστούμε τους Διευθυντές και τους Συλλόγους καθηγητών του Ενιαίου Λυκείου και του Τεχνικού Λυκείου Ξυλοκάστρου . Επίσης ευχαριστούμε και εμείς από την πλευρά μας , για την πολύτιμη βοήθειά της , την συντονίστρια του Δικτύου κ. Σοφία Σμυρνή υπεύθυνη του Γραφείου Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού στο 2^ο Γυμνάσιο Ξυλοκάστρου .          

Συμπεράσματα Εργασιών

  Συνοψίζοντας τα αποτελέσματα της έρευνας των τριών σχολείων μπορούμε να σκιαγραφήσουμε την πορεία της εκπαίδευσης στον τόπο μας και να παραθέσουμε κάποια συμπεράσματα σχετικά  με την εξέλιξη των νέων από το 1900 και εντεύθεν και σε συσχετισμό με την κοινωνική τους  αλλά και τη φυλετική τους κατάσταση.

Παρατηρούμε ότι τα πρώτα χρόνια από τα οποία μελετήσαμε και για το σχολαρχείο που ήταν το μόνο σχολείο μετά το Δημοτικό που υπήρχε στο Ξυλόκαστρο, λιγόστευαν πολύ τα παιδιά στην τρίτη τάξη και υπήρχαν πολύ λίγα κορίτσια – μαθήτριες. Ενώ οι γονείς των αγοριών ήταν κυρίως αγρότες ( κτηματίες)  για τα κορίτσια που πήγαιναν στο σχολαρχείο οι κτηματίες γονείς ήταν οι μισοί από ότι των αγοριών και έστελναν τις κόρες τους, να προχωρήσουν οι ευκατάστατοι δηλ. έμποροι και επιστήμονες. Μετά το σχολαρχείο πολλοί δεν συνέχιζαν, παρέμεναν στα χωριά τους και έγιναν  αγρότες αλλά και επαγγελματίες. Την επόμενη δεκαετία τα κορίτσια που συνεχίζουν μετά το Δημοτικό είναι αρκετά περισσότερα. Συνεχίζουν να στέλνουν πολλοί αγρότες τα αγόρια  τους στο σχολαρχείο, ενώ για τους γονείς των κοριτσιών λιγοστεύουν πολύ οι αγρότες, πάλι πολλοί γονείς είναι έμποροι και πτυχιούχοι. Στο 35-36 έχουμε εμφάνιση του επαγγέλματος του σοφέρ και υποδηματοποιού. Τα κορίτσια είναι ακόμη πολύ λίγα.

Στο 42 -43 παρατηρούμε να βρίσκονται στην έκτη γυμνασίου 20% περίπου κορίτσια, τα οποία όμως δε συνεχίζουν σπουδές. Από τα αγόρια σπουδάζουν αρκετά.  Η ίδια αγωνία με σήμερα όσον αφορά στην επαγγελματική αποκατάσταση που ωθεί πολλούς νέους να επιλέγουν τις στρατιωτικές σχολές.

Στο 61 -62 αξιοσημείωτο  είναι ότι στην έκτη γυμνασίου μοιράζεται ο αριθμός φοιτώντων αγοριών και κοριτσιών.

Στο 76-77. Πάλι τα επαγγέλματα των γονιών είναι πολλοί περισσότεροι γεωργοί  και έμποροι με λίγους επιστήμονες. Από τα παιδιά που συνέχισαν στο Λύκειο και σπούδασαν  τα περισσότερα δε γύρισαν στον τόπο τους εκτός από τους εκπαιδευτικούς, που εργάζονται στην ευρύτερη περιοχή. Άλλο αξιοσημείωτο είναι ότι τα παιδιά των εκπαιδευτικών έγιναν και αυτά εκπαιδευτικοί. Κληρονομούνται επιχειρήσεις. τα κορίτσια 57%.

85 – 86. Στην Τρίτη τάξη ο αριθμός των μαθητών είναι ο ίδιος με την προηγούμενη δεκαετία. Τα κορίτσια και τα αγόρια μοιρασμένα.  Ενώ το 2002 -03 τα παιδιά λιγοστεύουν ( αθροίζοντας και τα δυο γυμνάσια), τα κορίτσια πάλι 57%, όπως στο 76-77. Οι αγρότες γονείς είναι πάλι περισσότεροι, αλλά πολύ λιγότεροι από τα προηγούμενα χρόνια.  Παρατηρείται μεγάλη αύξηση στους δημοσίους υπαλλήλους. Οι σπουδές που έκαναν γενικά δεν άλλαξαν κατεύθυνση από παλιότερα και κανείς σχεδόν δεν επέστρεψε στον τόπο του.

Γενικά δεν παρατηρούνται πολύ μεγάλες αλλαγές στην εκπαίδευση των νέων στο Ξυλόκαστρο τις περιόδους που μελετήθηκαν και στην κοινωνικοοικονομική κατάσταση. Έχουμε  την αύξηση των κοριτσιών που ολοκληρώνουν τη φοίτησή τους στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση,  τους αγρότες που μειώθηκαν δραματικά,  την υπογεννητικότητα και την εμφάνιση των αλλοδαπών και κατοίκων άλλων πόλεων που επιλέγουν το Ξυλόκαστρο  ως τόπο μόνιμης κατοικίας τους.

Πίσω στα Δίκτυα

 στην κορυφή της σελίδας