ΓΡΑΣΕΠ 2ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ

 

Η Ενότητα και η Ισότητα ως κατευθυντήριες Αρχές.

 

Δρ. Klaus – Dieter Borchardt

Η ενότητα είναι η κατευθυντήρια αρχή ( leitmotiv). Μόνον εάν τα ευρωπαϊκά κράτη προχωρήσουν στο δρόμο της ενότητάς τους, μπορούν να αντιμετωπισθούν τα σύγχρονα προβλήματα. Πολλοί είναι της γνώμης ότι η ειρήνη στην Ευρώπη και στον κόσμο, η δημοκρατία και το κράτος δικαίου, η οικονομική ευημερία και η κοινωνική ασφάλεια δεν μπορούν να διατηρηθούν και να εξασφαλισθούν, για το μέλλον, χωρίς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την ΕΕ. Η ανεργία, η ανεπαρκής ανάπτυξη και η ρύπανση του περιβάλλοντος έχουν πάψει από καιρό να είναι εθνικά προβλήματα και δεν μπορούν να επιλυθούν σε εθνικό επίπεδο. Μόνο στο πλαίσιο της ΕΕ μπορεί να δημιουργηθεί μια σταθερή οικονομική τάξη. Μόνο μέσω κοινών ευρωπαϊκών προσπαθειών μπορεί να οικοδομηθεί μια διεθνής οικονομική πολιτική, που θα βελτιώσει την αποδοτικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας και θα συμβάλει στην εδραίωση του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου. Χωρίς την εσωτερική της συνοχή, η Ευρώπη δεν μπορεί να διαφυλάξει την πολιτική και οικονομική της ανεξαρτησία από τον υπόλοιπο κόσμο ούτε να ανακτήσει τη διεθνή επιρροή της και το ρόλο της στην παγκόσμια πολιτική.

Ενότητα μπορεί μόνον να υπάρξει, εκεί όπου επικρατεί ισότητα. Κανένας πολίτης της Κοινότητας δεν επιτρέπεται να ευρεθεί σε δυσμενέστερη θέση λόγω της ιθαγένειάς του, δηλαδή να αποτελεί αντικείμενο διακρίσεων. Πρέπει να καταπολεμηθούν οι διακρίσεις λόγω φύλου, φυλής, εθνοτικής προέλευσης, θρησκείας ή πεποιθήσεων, λόγω αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού. Όλοι οι πολίτες της Κοινότητας είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. Για τα κράτη μέλη η αρχή της ισότητας σημαίνει ότι καθένας δεν έχει υπεροχή έναντι του άλλου και ότι οι φυσικές διαφορές, όπως το μέγεθος ή ο πληθυσμός μιας χώρας, καθώς και διαφορετικές δομές, μπορούν να αντιμετωπισθούν μόνο στο πλαίσιο της αρχής της ισότητας.

 

Η ενέργειες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για θέματα ισότητας φύλων.

1957: Συνθήκη της Ρώμης  ¨όλα τα κράτη μέλη πρέπει να εφαρμόζουν για τους άνδρες και τις γυναίκες την αρχή της ίσης αμοιβής για ίση εργασία.

1976 Ευρωπαϊκή Οδηγία Απαγόρευσε ρητά κάθε μορφή διάκρισης που συνδέεται με το φύλο

1982 πρώτο πρόγραμμα δράσης για την ισότητα των ευκαιριών των γυναικών

 1984 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δημιουργεί μια επιτροπή για τα Δικαιώματα της Γυναίκας. Εξετάζονται όχι μόνον οι προτάσεις οδηγιών που αφορούν στη γυναικεία εργασία, αλλά δείχνεται ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ισότητα δικαιωμάτων και ευκαιριών σε όλους τους τομείς της ζωής, προκειμένου να εξαλειφθεί κάθε μορφή διάκρισης.

1992 εγκρίθηκε η οδηγία που αφορά στην προστασία των εγκύων γυναικών στο χώρο εργασίας

1997 Συνθήκη του Άμστερνταμ νέα νομική βάση που δημιουργεί περισσότερα δικαιώματα για τις γυναίκες.

1998 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε το 1999 ως «έτος μηδενικής βίας κατά των γυναικών», που οδήγησε στην εφαρμογή ενός προγράμματος δράσεων σε συνεργασία με ένα δίκτυο ενώσεων και μη κυβερνητικών οργανώσεων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πλέον ως αποστολή να εξαλείψει τους παράγοντες ανισοτήτων, να καταπολεμήσει τα εμπόδια που συναντούν οι γυναίκες για την πλήρη άσκηση των δικαιωμάτων τους, να προωθήσει τα μέτρα που θα συμβάλουν σε μια πραγματική ισότητα: ισότητα αμοιβής, εκπαίδευση και κατάρτιση, συνθήκες πρόσληψης και απασχόλησης, νέες μορφές οργάνωσης της εργασίας, προστασία της υγείας, καταπολέμηση της ανεργίας, γονική άδεια, καλύτερη πρόσβαση στις θέσεις ευθύνης, συνδυασμός επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής, σεβασμός της εικόνας και της αξιοπρέπειας καθενός.

Τέταρτο Πρόγραμμα Κοινοτικής Δράσης

Πρόγραμμα «Daphni» αποσκοπεί στην καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών των εφήβων και των παιδιών.

Πρόγραμμα « Stop» αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση και τη συμπληρωματική κατάρτιση στους αστυνομικούς και δικαστικούς κύκλους.

Πρόγραμμα «Socrates» δίνει προτεραιότητα στα εκπαιδευτικά προγράμματα που λαμβάνουν υπόψη την ισότητα ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Πρόγραμμα «Leonardo da Vinci» προωθεί τα προγράμματα κατάρτισης που σκοπό έχουν να ενθαρρύνουν τις γυναίκες να συμμετέχουν σε τομείς όπου συνήθως υποεκπροσωπούνται.

    Προστασία εγκύων

Η οδηγία 92/85 του 1992 που προβλέπει την εφαρμογή μέτρων, που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας των γυναικών που εργάζονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της λοχείας και της γαλουχίας. Προσαρμόστηκε στην ελληνική νομοθεσία με τους νόμους 1568/85 και 1483/84, με την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας 1993 κλπ.

Η οδηγία 86/613 του 1986 που προβλέπει την εφαρμογή της όσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών, οι οποίοι ασκούν ανεξάρτητη δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένης της γεωργικής, καθώς και την προστασία της μητρότητας. Προσαρμόστηκε στην ελληνική νομοθεσία με τους νόμους 1541/85, 1759/88 και 1790/88 κλπ

Η οδηγία 92/85  προβλέπει μέτρα για τη βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών κατά την εργασία τους. Κυρώθηκε με το προεδρικό διάταγμα 176/97/ Οι διατάξεις του ΠΔ εφαρμόζονται πέρα από τις γενικές διατάξεις που αφορούν στην υγιεινή και την ασφάλεια της εργασίας και οι οποίες ισχύουν κάθε φορά. Με το προεδρικό αυτό διάταγμα δε θίγονται οι διατάξεις που περιέχουν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για την προστασία και τη διευκόλυνση των εγκύων γυναικών. Οι διατάξεις του ΠΔ εφαρμόζονται σε όλες τις επιχειρήσεις, τις εγκαταστάσεις, τις εκμεταλλεύσεις και τις εργασίες του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.

 Πίσω στα διάφορα θέματα ισότητας